شب است     

        شبی ارام و باران خورده وتاریک

کنار شهر بی غم خفته غمگین کلبه ای مهجور...

فغانهای سگی ولگرد میاید به گوش از دور...به کرداری که گوئی میشود نزدیک...

شب است...درون کومه ای کز سقف پیرش میتراود گاه وبیگه قطره هائی زرد..

زنی با کودکش خوابیده در ارامشی دلخواه....

دود بر چهره او گاه لبخندی                 که گویدداستان از باغ رویای خوشایندی...

نشسته شوهرش بیدار                       می گوید به خود درساکت پردرد.....

                    گذشت امروز...فردا راچه بایدکرد...

                                                                تهران-فروردین1334/زمستان/م-اخوان ثالث

نظرات شما عزیزان:

مژده

ساعت0:27---11 تير 1390

سلام عزیزم خسته نباشی،ممنون از وبلاگ خوبت،ما از این دست وبلاگا که اینجوری به شعرهای بزرگانمون توجه بشه کم داریم. ایشالا که موفق باشی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: